Vanochtend las ik een nummer van Granta over The New Nature Writing. Inmiddels ‘Old’ want uit de zomer van 2008. Ik heb genoten van een essay van Robert Macfarlane, sowieso een van mijn favoriete schrijvers. Daarna las ik The Migration. Birdwatching in the West Bank van Edward Platt. Maar het hoogtepunt was toch wel “Daydreaming has been my making and my undoing” van de in 2006 overleden Roger Deakin. Deze environmentalist, schrijver en filmmaker kocht in 1969 een vervallen huis op het platteland van Suffolk. “Roger put a sleeping-bag down in the fireplace, and lived there while he built a house around himself.” , schrijft Robert Macfarlane in zijn introductie. Het huis dat hij bouwt noemt hij Walnut Tree Farm. De wind en de dieren hebben er vrij spel omdat hij er geen ramen inzet waardoor het huis kan ademen. Deakin schrijft en slaapt er. Of hij doet dat in een van zijn satellites, een herdershut, een houten caravan of een oude treinwagon. Deakin zwemt iedere dag. Zijn boek Waterlog. A Swimmer’s Journey Through Britain wordt enthousiast ontvangen. Hierin beschrijft hij het Engelse platteland gezien vanuit het water. Vlak na zijn dood verschijnt Wildwood: A Journey Through Trees. Voor dit boek heeft hij jarenlang notities gemaakt:
“In my cabin I learnt the sheer luxury of daydreaming. It has been my making and my undoing to. How many days, weeks, months have I lost to it? But perhaps it isn’t lost time at all, but the most valuable thing I could have done.
Door het lezen van deze notitie maakte ik eindelijk een begin aan Wildwood, dat ook al zo lang ongelezen in mijn boekenkast stond. De notities zijn gebundeld: Notes from the Walnut Tree Farm
Bekijk hier Photographs from Walnut Tree Farm van Justin Partyka
02/12/2012