In 2010 heb ik twee keer langdurig Turkije bezocht (een reis naar Istanbul/ Konya/ Ortahisar en een maand in Istanbul). Voorjaar 2011 reisde ik twee maanden langs de Zwarte Zee, door het Oosten en het Zuid-Oosten van Turkije. Ik ging nog een keer terug voor een paar dagen in de zomer. Ik begon in die herfst aan een cursus Turks in Amsterdam, dat gaf ik een paar maanden later weer op. In 2012 reisde ik via Istanbul naar Güzelçamlı, Efeze, Tire en uiteindelijk Cappadocië. Ik ben van plan om in de herfst weer te gaan en als ik terug ben begin ik opnieuw aan de taalcursus.

Turkije is een uiterst fascinerend land met en bewogen geschiedenis, een spannende toekomst en een warme bevolking (zie hieronder). Ik weet nog niet welke vorm het gaat krijgen maar ik verdiep me nog altijd in de geschiedenis, cultuurhistorie, hedendaagse kunst en fotografie, culinaire tradities en folkloristische rituelen in Turkije.

*Snelle modernisering; verdwijning van ambachten en folklore (locaal vs globaal)

*Smeltkroes van culturen sinds oudheid vs. Turks nationalisme

*Spanning tussen seculier/ religieus (Linkse elite & militaire top vs AKP)

*Poort tot het westen en tot het oosten (orientalisme)

*Enorme economische groei en een jonge bevolking (Turkije is qua inwonersaantal in 2020 het groter dan Duitsland)

*Etnische kwesties: Grieken/ Koerden/ Armenen/ Cyprus

*Man/ vrouw verhouding

*militair strategische positie die handig uitgespeeld wordt naar de diverse partijen.